Friends

De laatste post is al weer even geleden, ik kreeg zelfs berichtjes of t wel goed met me ging!?

Dank, en het gaat priiiima met mij, ik heb niet stil gezeten.

Had ik dan een 'writers block'? Zeker niet!

Nee het was (voor mijn levensstijl en doen dan) nogal druk met werk begin van het jaar én ik heb een tijd bij vrienden gezeten hier in Spanje.

Daarom nu een wat langere post en die gáát dan ook over vrienden.

Deze "2nd leg" van mijn camperbestaan blijkt namelijk achteraf in het teken van vrienden te staan.

Sinds ik in September vorig jaar uit Nederland ben vertrokken is het een aaneenschakeling van ontmoetingen die, vaak ongepland, op mijn reisroute lagen.

In Duitsland ontmoette ik Marcel

In Frankrijk Frans en Sander

Later in de Pyreneeen Renco

In Spanje ben ik langs Daan gegaan.

In Valencia ontmoette ik Frans weer.

Dit alles in zo'n 3 maanden.

En met de kerst was ik weer bij andere vrienden, een bijzondere ontmoeting.

********************

Ergens in ik denk 2005 leerde ik Danny op een feestje kennen.

Dat klikte meteen.

Zelfde stompzinnige humor, zelfde muzieksmaak, een vrije kijk op de wereld, we hebben wat afgelachen en meegemaakt in die tijd.

We gingen bijna elke week bandjes kijken in de buurt en Danny was altijd bij de optredens van de bands waar ik in speelde.

Hij speelt nog geen blokfluit, maar een enorme liefhebber van rock en vooral de 70's rock.

Op zich vind ik dat bijzonder want hij heeft die tijd nooit meegemaakt, Danny is in de 80's geboren. Maar zijn playlist was de mijne en andersom.

We schelen dan ook zo'n 17 jaar.

Maar leeftijd verschil is nooit een issue bij mij geweest, sterker, juist met jongere mensen klik ik vaak goed, ik hou van jonge energie.

Danny zou je kunnen kennen als de zoon van Paul en Mi, van Paul's recept in Noordwijk (en tegenwoordig de kok van De Brave Hendrick in Lisse)

Maar over hen later meer.

Op een bepaald moment ging Danny op diverse plekken over de wereld werken en dan 'raak je elkaar kwijt'

Zo gaat dat en dan kan je alleen maar terugkijken op een mooie tijd.

We waren in ieder geval op het hoogtepunt 'gestopt'

Totdat ik tegenwoordig in Spanje verblijf en blijkt dat Danny in Spanje een huis heeft gekocht.

Contacten dus, afspreken wanneer hij thuis is van z'n werk en go!

Zo kwam het uit dat ik tegen de kerst bij hem aankwam.

En dan rij je door het hek bij z'n huis, je ziet elkaar........ en hebt allebei zoiets van "fuck, geen steek veranderd man na 12 jaar!"

En dan is het los, alsof de 12 jaar pauze nooit is geweest.

We pakken het precies op waar we toen gestopt waren.

Dat is zó gaaf.

********************

Danny en Fabiana.

Want Danny is inmiddels getrouwd met Fabiana en woont in Spanje op een Finca.

Ik kwam daar en had meteen zoiets van "dit is dé natte droom van iedereen die off-grid wil wonen"

Een groot stuk land, de buren een paar honderd meter verder, een eigen groententuin met van alles erin, alles op zonne energie, een zwembad, het water door de vorige eigenaar voor altijd afgekocht (dat is lekker het zwembad vullen!)

Wat wil je nog meer?

Nul maandelijkse kosten dus voor leven en wonen.

Elke morgen wakker worden met een heerlijk zonnetje en een buitenbar met biertap uiteraard. Dat was prima te doen! :)

Danny en Fabiana hebben het super voor elkaar!!

Zo ben ik daar rond de kerst een aantal dagen gebleven.

En wat een gastvrijheid van ze. Alles kan, lekker je ding doen.

En het eten..... wát kunnen zij lekker koken zeg. Het kwam me aan niets tekort!

Alles uit eigen tuin of supervers uit de winkels, het beste van het beste bij de slager.

Voor minder doen ze het niet.

En dan het braden van het vlees!

Tijd. Dat is de truc, geef het de tijd om zeer langzaam te garen.

En nu hebben we toevallig tijd dus op Urugayaanse wijze werd het vlees elke keer gebraden.

Dat betekent Olijfhout op de buitenBBQ , aansteken met een dennenappel (ja dat wist ik ook niet) en dan de kooltjes die daar vanaf vallen die schuif je opzij onder het vlees.

En precies zoveel kooltjes en dichtbij om het langzaam wat uren te laten garen......

En dan kríj́g je met toch lekker vlees. Het is al het beste van de slager, kruiden uit eigen tuin en dan zo langzaam gebraden. Hmmmmm. Su-per!

Eet smakelijk!

En als er vlees over is. Voor de honden. Die krijgen een partij goed eten zeg, het beste van de slager, die komen ook niets te kort! :)

Danny en Fabiana hebben dus ook 2 honden Lucio en Diesel.

En wát een heer-lij-ke beesten zeg!

Het ras is onbekend, ze hebben ze uit het asiel gehaald als pup en ze krijgen echt de kans om hond te zijn bij ze.

Lekker ravotten en op jacht in de bergen, alle ruimte, goed eten en geen puppy-cursus achtige kunstjes. haha.

En (daarom?) een enorm lief karakter.

Echt als ik ooit een hond zou nemen zou ik er zo een willen, ik ben echt gek op die 2!

Alleen het ras weten we niet dus dat wordt dan weer lastig.

Zo heb ik dus een héérlijke kerst bij Danny en Fabiana doorgebracht.

Super bedankt vrienden, het was ge-wel-dig!!

Fast forward naar Februari.

Na een tijdje in het zuiden geweest te zijn vloog ik een weekje naar Nederland voor een optreden met ROVED.

Ik kon mooi m'n bus even bij Danny en Fabiana stallen die week dus dat was top.

Toen ik terug was uit Nederland waren inmiddels Danny's ouders aangekomen voor een maandje genieten in de Spaanse zon.

Paul en Mi (Emilia) ken je dus wellicht van Paul's Recept uit Noordwijk. Een absolute topkok met passie voor koken en Mi een gastvrouw zoals geen ander.

Daar heb ik nogal wat keren lekker en gezellig gegeten zeg en wie niet?

Het restaurant Paul's Recept is een aantal jaren geleden gestopt maar Paul is nu de topkok bij de Brave Hendrick in Lisserbroek. Ook daar kun je dus weer heeeerlijk eten!

In het NEX magazine beschrijven ze hem mooi:

Op zoek naar een absolute topkok vonden ze een lot uit de loterij in de vorm van Paul Brouwer, het Noordwijkse culinaire fenomeen dat onder meer Paul's Recept in de Huis ter Duinstraat tot een succes maakte. Hij is het die nu de scepter zwaait in de keuken van Brave Hendrick,

'Paul is van een generatie koks, die niet meer bestaat. Hij is weliswaar constant bezig met het aanpassen van de kaart, maar vergeet niet dat er óók traditionele gasten zijn. Zijn kookkunsten zijn onomstreden en dat zorgt er onder meer voor dat veel van onze gasten Paul gewoon achterna zijn gereisd'.

Daar heb ik niets aan toe te voegen.

We pakten het gewoon weer op waar we jaren geleden gestopt waren.

Gezellig babbelen, genieten van de zon, 's-avonds kaartspelletjes doen.

En....natuurlijk eten!

En niet alleen Paul is een topkok, Mi kan er ook wat van zeg! Wat een heerlijke maaltijden hebben ze gemaakt.

Want het gaat over eten, of we zijn het aan het doen :)

Dat die mensen geen grammetje aankomen.... ik snap er niks van.

Zo heb ik gewoon sterreneten die weken gehad haha, hoe heerlijk!

Van zeebaars tot biefstuk en van konijn en paella tot buikspek.

Alles weer op Urugayaanse wijze bereid in de binnenhaard en allemaal weer met de beste ingrediënten en recepten naar de smaak van de koks. Hmmmmmm!

Uiteraard heb ik de kans niet laten liggen om een paar keer samen met Paul te koken.

Mijn Carl's Lasagna (wereldberoemd in de Bollenstreek) viel dan ook zeer goed in de smaak.

Wat wil je, goed recept, verse ingrediënten en zelfgedraaide lasagnabladen door Paul.

Dat vond ik echt leuk om samen te doen!

Danny en ik vonden het nog wel een uitdaging om in het zwembad te plonzen.

T was wat fris maar toch weer heerlijk gelachen!

Video:

Daarna toch maar even opwarmen bij de buitenhaard met een Chocorum van Mates!

Bij de Finca ligt ook nog een eigen sinaasappelboomgaard van ruim 700 bomen.

Sinaasappels zonder pit en af en toe moet er even geplukt worden voor eigen gebruik voor echte verse Jus 'd Orange.

Uiteraard zijn we ook nog een paar keer wezen uit eten in de buurt.

Kortom, dat was een zeeeeer gezellige tijd.

Danny, Fabiana, Paul en Mi bedankt voor het lachen, het eten en de gezelligheid.

Tot snel!