In 1999 keek ik zondagmorgen vaak naar RTV West.
Niet vanwege het regionale nieuws, maar voor het programma Westpop over muziek uit Den Haag e.o. wat ze altijd rond 12:00 uur lieten zien.
Op een gegeven moment kwam er een nummer voorbij en ik was meteen hooked door het rauwe intro en de bombastische opbouw van het nummer.
Een aantal maanden later werd Where Do I Go Now de 1e hit voor KANE.
Ik heb in al die jaren ook een aantal concerten bezocht van ze.
Van hun begintijd bij "KANE speelt U2 at Marlboro Flashback Tour", via de
"Singles Only" show tot een van hun laatste gigs in Paradiso in 2013.
Toen ik in 2013 in de Wisseloord Studio's was moest ik deze pic dan ook even maken.
Niet veel later namen ze een sabbatical wat het begin was van het definitieve einde in 2014.
Buiten dat ze veel catchy songs hebben gemaakt, klopten er gewoon een hoop dingen voor mij in die band.
Een zanger met performance, vette drums en baslijnen.
Altijd deliveren op een show.
Maar als gitarist werd ik vooral getriggerd door het gitaarspel van Dennis.
Laidback of Rocky gitaarriffs afgewisseld met mooie sololijnen en lange noten. Hou ik van!
Voor mij in die jaren Rock&Roll in z'n puurste Nederlandse vorm.
Ff iets heeel anders: Berlijn
Mijn broer Marcel deed, naast z'n rijschool, wel eens een touringcar-rit voor een vriend van hem.
Ergens in 2000 of 2001, werd hij gevraagd voor een rit naar Berlijn en het bleek dat hij deze keer de band als passagiers had.
Van die rit of optreden heb ik geen foto's, maar Marcel had nogal een talent om een goede vibe te maken en dat heeft ie dan ook gedaan die rit :)
Gek was nog niet gek genoeg 😂 en ze vonden het zo gaaf dat Marcel een gesigneerde foto kreeg met een persoonlijke boodschap op de achterkant:
Een tijdje daarna gingen we samen nog eens naar een gig van ze in Leiden.
Na het optreden de bewaking: 'Uhh, waar willen jullie heen?'
"Zeg maar dat Marcel de buschauffeur er is" zei hij.
Het was weer een feest van herkenning voor KANE en Marcel.
Een volgende keer zou ik meegaan op zo'n rit echter die 2e rit is er nooit van gekomen door het vroegtijdige overlijden van Marcel in 2001.
Zo hebben wij allebei dus op een wel héél verschillende manier KANE leren ontdekken.
Heel toevallig kwam ik ze in 2002 onderweg op vakantie tegen bij de incheckbalies op Schiphol.
Even kort gebabbeld, uiteraard over Marcel die er inmiddels niet meer was.
Aangeslagen door het bericht en oprecht medeleven van ze, dat is wat ik me nog goed herinner van toen.
Eigenlijk was KANE en het hele verhaal hierboven een beetje in de vergeethoek geraakt, maar het werd onlangs weer opnieuw aangewakkerd door de docu
'A Story Recorded' die in september is verschenen.
En ze blijken eigenlijk nog grootser te zijn dan ik destijds wist, zag ik in die reportage.
Niet alleen hebben ze ongeveer alles gehaald wat je in muziek kunt bereiken in Europa en hele flinke Ups meegemaakt.
Maar net zo goed hele diepe Downs zowel in de band als privé en toch elke keer doorgegaan.
Een compleet Rock&Roll 'jongensboek' is het daardoor geworden.
Ik denk dat als mijn droom van een Rock carrière werkelijkheid was geworden, hij er ongeveer zo uit zou hebben gezien :)
Ook is het door die docu héél duidelijk waarom de stekker eruit ging in 2014.
Een aanrader om te zien!
Wat is nou mijn mooiste nummer van ze?
Dat is lastig met zoveel materiaal...
Naast hun 1e hit vind ik So Glad You Made It (incl. gave clip), Let It Be en Rain Down On Me ook zo goed.
Maar de allerbeste vind ik Fearless.
Prachtig intro, groovy drums en baslijn, intense zang en de opbouw naar een climax met een slepende solo die er he-le-maal bij past.
Dat nummer is compleet, hij is rond.
Dat kan niet meer mooier worden gemaakt.
Zoals jullie inmiddels wel weten luister ik alleen naar de muziek en vooral de gitaren, maar nooit naar de teksten....😜
Pas veel later na het uitbrengen hoorde waar het nummer eigenlijk over gaat.
En sinds ik weet wáár het over gaat, heeft het nummer nog een extra dimensie waarom ik hem zo goed vind: Het past voor mij perfect bij die ene busrit.
Zo is de 'Fearless' cirkel rond.
Marcel deze is voor jou.
Video
Gaaf 🙏♥️🙏
Lieverd kippenvel bij het lezen van deze post. De foto's op Schiphol heb ik gemaakt wat gaaf ze weer te zien! Cheers op Marcel🤍 wat hebben we alle nummers van Kane luidkeels meegezongen ( je wist echt de tekst wel) liefs
It's been a while I thought I heard you say
We go a long way back
And now it's gone so
So you left, flown away
For the brothers day and I'll say
Fearless
Way down to the bone
Carrying yourself together
Cause you're way back home
Weightless, heavenly we seem
You don't have to bother
You don't have to stay
For what you are
What a price to pay
Some say your here so pride
I hope you find some way from you, a way from you
I don't know cause all I love you
Just a morning away our plans stay and I'll say
Just a morning away with the brothers day and I'll say you
Fearless
Way…
Mooi verhaal Carl! In juni mag ik naar hun concert en zal bij dit nummer aan je broer denken! Poeh hee, 2001….
Carl, kreeg kippenvel toen ik het stuk over Neef Marcel las.... 2001? Jezus wat is datgeleden herriner het me als dag van gister het telefoontje van mijn vader...
Kane ? Mijn voormalig Favo band... Wat een genot om hier naar te luisteren en zeker ook vaak naar toe geweest... Mooiste was almeerderstrand bij het liedje "Rain down on me" openende de hemel en kwam de regen naar beneden.
Super leuk om te lezen dit verhaal geeft me een glimlach en een traan