top of page
Writer's pictureCarl Bergman

Viaje a Triaje

Deze keer geen tripadvisor, het is geen reis naar een stad.

Maar naar de triaje.

Triage op de 1e hulp zoals we dat in plat Nederlands noemen.


Ik kreeg van de week een stekende pijn op m'n borst.

Om precies te zijn op t borstbeen en de aanhechting van m'n ribben.

Elke ademhaling was tie er. En niet prettig.

Eigenlijk gewoon f*cking pijnlijk.


Nu voelde ik ook meteen dat het niet levensbedreigend was ofzo.

Ik had alleen pijn in mn bot, verder geen symptomen die op iets écht ernstig wijzen.

En ik ben overtuigd dat als je iets aan je hart ofzo hebt dat je dat echt wel voelt in je body op de een of andere manier.

Dus geen paniek.


Maar slapen op m'n rug werd t ook niet. Dan had ik nog meer pijn.

Dus rechtop in m'n bestuurdersstoel, dekbed over me heen, paracetamol erin en uiteindelijk zakte de pijn iets. Genoeg om een paar uur te slapen.


De volgende ochtend was het een beetje minder, maar nog wel behoorlijk aanwezig.

Dus op m'n gemak, rustig aan.

En naar een Dokterspost op zoek gegaan.

Ik denk even een check of ik niets over het hoofd zie.

Nu kwam ik langs een plaatselijk ziekenhuis, dus ik denk probeer die even, ben er toch!




Naar afdeling Triage en de klachten aangehoord.








Door naar de wachtkamer, wachten op een arts.

Dat gaat hier net zo langzaam als in Nederland.


2,5 uur verder was ik aan de beurt.


Dokter luisteren op mn borst en rug en wat ik eigenlijk al vermoedde: Niets ernstig.

Oorzaak is niet precies aan te geven, maar ze hoorde dat alles goed klonk.


"Ok bedankt! Doei!"


Nou..... daar dacht zij anders over.

Om het te valideren wilde ze long-röntgenfoto's maken, een hartfilmpje en bloed afnemen.

Zo!.... ze laten er hier geen gras over groeien!


Dat betekende nog een aantal uren in de wachtkamer voordat alle tests uitgevoerd waren en wachten op de uitslag:


Uiteindelijk alle tests prima.
En dat is al-tijd! leuk om te horen :)

Tot zover een ziekenhuis verhaal wat we allemaal wel eens meemaken op de eoa manier, maar even voor de kleuring en aanleiding.


Want waar gaat het mij nou om?


Het meest bijzondere wat mij opviel:

Nie-mand spreekt daar Engels.

Echt niemand. Zelfs de dokter niet.

Dus dat was weer eens een aparte ervaring.

Een ziekenhuis doorlopen met beperkt Spaans en qua medische taal al helemaal 0. En daarmee een stuk of 10 verpleegsters, specialisten en doktoren te woord staan.


En daar hou ik dan wel weer van.

Als alles té gemakkelijk gaat word ik niet getriggerd.

Nou triggers zat die dag!



Automatisch vergelijk ik deze ervaring met m'n leven vóór de reis.

Vond ik het té ongemakkelijk?

Had ik zoiets, was ik nu maar in Nederland?

Had ik angst die avond?


Nee. Alles nee.


En dat is ook wel weer apart om bij jezelf te ervaren.

Goed naar het lichaam luisteren welke signalen het af geeft.

En vol-le-dig vertrouwen hebben dat het goed is en komt.

En blijven vragen als je iets niet begrijpt, zelfs in gebroken Spaans.


En dat is iets wat ik tijdens m'n maanden op reis heb geleerd:

Als de (schijn)zekerheden en het 'alles onder controle hebben' er niet meer zijn, gaan er andere zintuigen aan de slag.

Ik heb geleerd vol-le-dig op mezelf en de directe omgeving te vertrouwen.

Er is immers geen enkele andere houvast.

En dat voelt wel heel tof, dan hang je echt midden in het leven.

'Ik sta constant AAN' zeg maar.



Vroeger zou eenzelfde ervaring mij wellicht angst hebben gegeven.

En op zeker frustratie als het moeilijk en langzaam zou gaan in een ziekenhuis bijvoorbeeld.

Ik zie dus een verandering nu, dat ik daar zeer relaxed onder blijf en vol vertrouwen.

Deze ervaring heeft me laten inzien dat ik daarin een ander mens ben geworden.


En dié mooie bewustwording, die hield me eigenlijk nog het meest bezig 's-avonds.

In positieve zin, maar wel flink bezig :)


Ik las gisteren toevallig? nog een stukje:

Bij een mens met rust komt ruimte en met ruimte in je hoofd kom je dichterbij jezelf.

Die ruimte ontstaat als je niet steeds wordt afgeleid door al die dingen die moeten,

al die zorgen om de rekeningen te betalen en aan alle verplichtingen te moeten voldoen.


Ik denk dat ik dat verder niet hoef uit te leggen 😜



Zal ik de volgende keer maar weer gewoon een tripadvisortje doen?? 😂





0 views0 comments

Related Posts

See All

Comments


bottom of page