Esta es libertad

Ik kom met veel mensen in gesprek, toevallig of omdat ik er op af stap om een praatje te maken.

Altijd leuk als je bij iemand (vooral diegene die in 'de sleur' zitten) een glimlach op het gezicht kan toveren.

Kost niets, gezellig en diegene heeft een happy moment.

Zo een vrouw in Granada

Beetje praten over van alles en niks.

Ze vraagt waar ik woon en hoe ik in Granada terecht kom.

Nou, ik woonde in Nederland maar heb mijn huis verkocht en reis nu alleen nog maar in m'n buscamper. De autosleutel is mijn huissleutel.

Ze was Spaans en buscamper is daar geen gebruikelijk woord dus dat moest ik even verder uitleggen in half spaans half engels.

Beter laat ik m'n foto's zien uit de post Camperlife.

Ze zag het interieur en alle voorzieningen, en zei alleen maar, met zo'n dromerige wazige blik in haar ogen:

'Wow.... esta es libertad.....'

En toen bleef het even stil aan haar kant.

Je zag haar wegdromen en even later toen ze weer in het hier en nu was zei ze:

'Jij hebt alles om gelukkig te zijn.'

Klopt, meer heb ik niet nodig.

Ze zag ineens het plaatje van elke dag hard werken alleen maar om de huur en alle andere verplichtingen te betalen.

Én ze zag de oplossing, ze wil dat ook.

Ok, maak keuzes en zet stappen!

Of een restauranteigenaar in Gibraltar.

Ik vertel m'n verhaal en hij krimpt ineen met z'n handen voor z'n ogen.

Zoiets als dit.

"Oh dat is mijn droom al jaaaren!"

'Wat houdt je tegen?' vraag ik hem.

Zijn restaurant. Hij draait het ruim 25 jaar en hoopt dat er ooit iemand langskomt die het van hem over wil nemen en hij het goed kan achterlaten.

Ik vertel hem dat diegene er gaat komen en ook hij op een gegeven moment zo zal reizen.

Hij wil het namelijk zo graag, hij leeft the gewoon te zien aan zijn reactie!

Het is alleen het juiste moment afwachten, iedereen heeft zijn eigen timing :)

En ik ben ervan overtuigd dat het door dat gesprek een stap dichterbij is gekomen voor hem. Hij heeft waarschijnlijk aan weinig anders meer gedacht die dag.

En dát zal het proces versnellen.

Want je gaat voor jezelf afwegen wat nou eigenlijk nog belangrijk is en hoe je je doel kunt bereiken.

Of de gast in Granada die even een foto van mij maakt.

Hij ziet de bus en wow, dat idee heeft hij ook al tijden in zich.

"You're living the dreamlife"

Uhhhm....ja.

Hetzelfde verhaal, wat houdt je tegen en ik zag hem oplossingen bedenken in z'n hoofd hoe hij zijn dreamlife vorm kan geven.

Ik vind dat ook enorm leuk om mensen zelf hun antwoorden te laten bedenken, waardoor hun mindset (hoop ik) een klein stukje omgaat en zij ook hun dreamlife kunnen gaan leven.

Maar het mooiste vind ik de 1e vrouw in Granada die zo krachtig in een paar woorden m'n hele situatie kon samen vatten

(Ja, ik heb daar meestal meer woorden voor nodig 😂)

'Wow....dát is vrijheid...'

En dát is het!