Aloë

Ik was een paar maanden geleden op Aruba bij een vriend van me en daar had ik ook al de problemen met m’n voet (zie ook: Plan changed)

Af een toe kwam daar ook een local langs, die inmiddels vriend aan huis was geworden. Brandon.

Hij vraagt mij ‘wat heb je aan je voet’?

Ik uitleggen en hij zegt ‘je moet er Aloë op smeren’

Ik moet er wat??

Aloë. Op Aruba, als je bijv. een schuiver hebt gemaakt met de scooter of motor:

We dompelen je eerst een half uur in zee,

daarna smeren we alle plekken in met Aloë.

‘See you in a week!’

Ok…. Is het zulk goed spul?

We gingen naar buiten op zoek naar zo’n plant. 2 bochten verder stond er al een op de hoek.

Ze hebben kleuren van bruin tot groen. Maakt niet uit, de binnenkant is hetzelfde.

Een paar bladeren afgesneden en terug naar het huis.

1 van de dikke, vlezige bladeren doormidden gesneden en op de wond gedaan.

Ook een paar bladeren meegenomen naar Nederland en daar verder behandeld.

En hoe t komt komt het. Maar de wond is in rap tempo grotendeels dicht gegaan!

Fast forward

Toen ik op trip ben gegaan waren m’n Aruba bladeren inmiddels op.

Maar in Italie, ineens langs de weg. Ja hoor!

En niet zo’n kleintje ook, 2 meter hoog!

Weer een klein blad vanaf gesneden en het restant van de wond behandeld.

Er zat nog een gaatje in van 1x1 mm en… je snapt het al. Dicht!

Brandon You rock!

En Aloë. You too!

Ps: als je het ook wil gebruiken neem niet zomaar een Aloë uit de bloemenwinkel. Die zijn behandeld. De puur natuur, die zoek je!