Marinaleda

Ik kreeg deze tip van de huiseigenaar van m'n laatste housesit want ik ging richting Málaga en kwam er toch min of meer langs.

Als je er aan komt rijden is het een gewoon normaal, slapend dorpje met nog geen 3000 inwoners waar maar weinig gebeurt.

Maar schijn bedriegt!

Marinaleda

Una Utopia Hacia La Paz

Een Utopie Naar De Vrede

De Spaanse Robin Hood

Sinds de komst in 1979 van de excentrieke burgemeester Juan Manuel Sánchez Gordillo is er nogal wat veranderd in het dorp.

Juan Manuel in 1983 en 2019 (let op de korte broek)

Deze activistische burgemeester had een eigen idee hoe een lokale gemeenschap moest functioneren.

Onder zijn leiding organiseerde hij dan ook blokkades van landerijen in de omgeving en de vliegvelden van Malaga en Sevilla.

Ook organiseerde hij een grote mars in Madrid.

Geduld en doorzettingsvermogen werden uiteindelijk beloond en in 1991 behaalden ze hun eerste grote succes:

Er werd 1200 hectare landerijen van een grootgrondbezitter door de overheid onteigend en overgedragen aan het dorpje om daar zelf een coöperatie te starten.

Deze coöperatie ging onder meer bonen, olijven, broccoli, paprika’s en artisjokken telen op die landerijen en zorgde zo voor werkgelegenheid in het arme dorpje wat daarvoor een zeer hoge werkeloosheid kende, net als de rest van de provincie.

Na deze onteigening daalde de werkloosheid in Marinaleda dan ook spectaculair naar 3% terwijl het in de rest van de provincie 37%! bleef.

Met de winst van de coöperatie werden ook weer nieuwe banen gecreëerd voor de lokale bevolking.

Zijn grootste bekendheid heeft Sánchez Gordillo echter verkregen na de financiële crisis van 2008.

Overal in Spanje verloren mensen hun baan, werden mensen uit hun huizen gezet en hadden zij niet te eten.

Als een echte Robin Hood was het de burgemeester die een groep inwoners naar een paar supermarkten leidde, daar de winkelwagentjes vollaadde met basale voedingsmiddelen zoals bonen, rijst, melk en olie, en zonder te betalen vertrok.

Het voedsel werd verdeeld onder de armste bewoners.

De burgemeester, die sindsdien de bijnaam Spaanse Robin Hood kreeg, verklaarde in een interview dat het geen diefstal was, maar een geweldloze daad van burgerlijke ongehoorzaamheid, immers:

“Het is een absolute schande dat er in de 21e eeuw gezinnen zijn die geen eten kunnen kopen. Voedsel is een recht, niet iets om mee te speculeren”

Het leverde hem enorme publiciteit op, maar ook processen en veroordelingen.

Gelijkheid

Iedereen verdient in Marinaleda evenveel, met inbegrip van de burgemeester:

1200 euro per maand voor een werkweek van 35 uur.

Waarbij de burgemeester zijn 1200 euro terugstort in de gemeentekas en leeft van zijn inkomsten als schoolleraar.

Om de onderlinge verbondenheid te versterken moeten alle bewoners twintig dagen per jaar vrijwilligerswerk doen.

Betaalbaar wonen

Een uniek huizenproject zorgt ervoor dat alle dorpelingen goedkoop kunnen wonen, want ook wonen vindt hij een recht, vooral betaalbaar wonen.

In Marinaleda bouwen de mensen dan ook zelf hun huizen.

De gemeente wijst een ruim stuk land van 192 m2 per gezin toe en bekostigt alle bouwmaterialen, bouwtekeningen en gekwalificeerde werklui zoals loodgieter, elektriciën, metselaar etc. die de inwoners verantwoord helpen bouwen.

Na de bouw betaalt een gezin slechts 15 euro per maand en na 120 jaar is het afbetaald, met de overeenkomst dat het huis niet kan worden verkocht voor persoonlijke winst, alleen doorgegeven aan familieleden. Het huis blijft eigendom van de gemeente

Directe Democratie

Regelmatig wordt een dorpsvergadering bijeen geroepen waar inwoners worden betrokken in beslissingen die van invloed zijn op hun leven.

Daar wordt vastgesteld waar de middelen, waaronder de gelden van de centrale en regionale overheid en de opbrengsten van de coöperatie, voor gebruikt worden.

Er wordt dus een directe vorm van democratie toegepast.

Voorzieningen

In een dorp met nog geen drieduizend zielen is geen politiekorps nodig, vindt de burgemeester.

Dat scheelt zo’n 300K per jaar en de administratie van het innen van boetes.

Misdaden zijn er dan ook niet.

Kleine ongeregeldheden worden collectief besproken in die dorpsvergadering.

Wel is er kinderopvang.

Kosten 17 euro per maand, inclusief dagelijks een warme maaltijd.

Ook is er een voetbal- en basketbalterrein, een zwembad, een cultureel centrum een botanische tuin en een bibliotheek.

Allemaal gratis.

Che Guevara

In het gemeentehuis hangen vele portretten van Che Guevara, het mag duidelijk zijn wie zijn grote voorbeeld was.

De bewoners worden ook uitgenodigd om muurschilderingen te maken in het dorp waar dankbaar gebruik van wordt gemaakt.

Ook hier zie je Che regelmatig terugkomen, samen met revolutionaire leuzen.

De straten die namen hadden uit het Franco tijdperk zijn allen omgedoopt.

Uiteraard is Ernesto Che Guevara er 1 van.

Andere straten heten Paz (Vrede), Libertad (Vrijheid), Igualdad (Gelijkheid), Solidaridad (Solidariteit) en Union Obrera (Vakbond)

Het kan dus ook anders!

Marinaleda, een sociaal-democratisch dorpje.

Hacemos historia, construimos el futuro.

Wij maken geschiedenis, wij bouwen de toekomst.

In 1 woord: Ge-wel-dig!