Ik was sinds ik op reis ben voor de 2e keer in Nederland afgelopen november.
Deze keer was het voor een optreden met mijn band. geen heel slecht doel :)
Maar dat Nederland was even wennen als je uit Zuid Spanje komt met + 25 graden.
Regen, veel regen ook. Kou, zelfs vorst.
Tijd om snel weer terug te gaan!
Toch ben ik daar 2 weken gebleven.
De 1e week om te repeteren met de band voor het optreden en de 2e week om wat aanpassingen aan m'n bus interieur te doen.
Het ontwerp van het interieur zelf is eigenlijk nog steeds top. Ik vind het eigenlijk verbazend hoe alles precies op- en met elkaar werkt, zonder dat ik daar destijds heel hard over heb nagedacht.
Portie intuïtie en geluk zullen we het maar noemen.
Als (als! ;) ik hem ooit in echt hout ga maken, want ik reis nog steeds met het prototype, dan is het ontwerp exact hetzelfde als nu. Niets meer aan doen
Ik had het interieur gebouwd met een dunne hardboard vloer als test, maar die hield het niet al die maanden uit.
In Granada al een keer op een parkeerplaats bij de bouwmarkt m'n vloer vervangen door een PVC vloer.
Lekker in de zon, biertje erbij. En een hoop mensen kijken "WTF is hij daar aan t doen!"
Sommigen kwamen even vragen en zo had ik weer een leuk gesprek over free camperen.
Maar goed ik had niet de mogelijkheid om er een ondervloer onder te leggen dus deze PVC vloer begaf het ook vlak voordat ik naar Nederland reed.
Nu dus een echt harde ondervloer, met daarop de PVC vloer en dat is solid en ziet er strak uit. Dat kan mooi een tijd mee!
Verder het blad onder m'n wasbak en koffiezetapparaat vervangen door een kunststof plaat.
Zuigt geen vocht op en is makkelijk schoon te maken.
Verder nog wat kastknoppen en draaiers aangepast, bureaublad gerepareerd etc. Allemaal kleine dingetjes.
Ik merkte in de tijd dat ik met m'n bus bezig was dat ik onrustig en gestresst was.
Was dat een tijdsdruk? Nee
Was het het weer in NL? De gejaagde vibe die er is in NL?
Nee toch ook niet.
Je moet je voorstellen dat alles uit de kasten op een hoop lag, sommige interieurdelen half uit elkaar lagen voor de aanpassingen etc.
Als je dan bedenkt dat de bus mijn huis is, dan was het dus 'een zooitje' in mijn huis.
En ik weet niet hoe het bij jou is, maar als je huis een zooitje is, ben je zelf ook niet lekker in balans.
Dat hele gevoel was dan ook meteen weg toen ik de boel weer opbouwde en de kasten in kon ruimen.
Instant had ik weer een relaxt gevoel.
Grappig hoe dat werkt in je mind.
Naast het optreden wat een hoogtepunt was, werd ik ook door mijn vrienden Frans en Sylvia (waar ik tijdens mijn verblijf in Nederland dankbaar mag slapen en eten :) meegenomen op de zaterdag voor mijn vertrek.
Geheim wat het was.
In de auto werd ik meegenomen naar Leiden. Huh? Wat is daar dan?
Bij de Morspoort richting een restaurantje en bij de deur zag ik een bord staan "Tapas"
Aha! Een tapas restaurant, 'La Plancha'
En niet zo maar 1.
Als je binnenkomt waan je je echt even in Spanje.
Alle tafels vol, luid gekakel van iedereen en een echt Spaans interieur.
De tapas en de het spaanse bier waren ook heeeerlijk.
Dat was echt even een heel leuk voorproefje op mijn reis :)
Lieve Frans en Syl Dank, dank!
La Plancha is een echte aanrader!
Verder tijdens mijn verblijf nog een aantal vrienden en bekenden na lange tijd weer eens gesproken, mee gegeten of een gezellige borrel gedaan.
En een enkele nieuwe ontmoet. F! Ik heb genoten van onze meets, spreek je zeker weer, voorlopig via de blog ;)!
De maandag daarop vertrok ik weer.
En het moment dat ik in de bus stapte en nog geen 100 meter ver was gereden kreeg ik dat gevoel weer heel sterk over mij heen.
Vrijheid! Op weg naar onbekende bestemming.
Ik hou er zo van!
댓글